Brazylijskie Jiu Jitsu jest jednym z najmłodszych, jeśli nie najmłodszym sportem walki, powstało na początku XX wieku w Brazylii za sprawą osiadłego tam japońskiego mistrza judo Maeda Mitsuyo który to podjął naukę najmłodszych członków wpływowej rodziny Gracie, rodziny której nazwisko stało się wkrótce synonimem nazwy stylu (Gracie Jiu Jitsu).
Brazylijskie jiu-jitsu wywodzi się z jiu-jitsu, zapasów i judo. Obejmuje walkę w stójce, zwarciu i parterze, na który kładzie się największy nacisk. Podstawowe dwie formuły walki w BJJ to:
- walka w gi (kimonie),
- walka bez gi (Submission wrestling)
Brazylijskie jiu-jitsu koncentruje się na walce z jednym przeciwnikiem. Celem walki jest przejęcie kontroli nad przeciwnikiem poprzez zadawanie mu kontrolowanego bólu (dźwignia) bądź pod groźbą utraty przytomności – z bólu lub od duszenia. Walka w brazylijskim jiu-jitsu odbywa się głównie w parterze. Taktyka polega na sprowadzeniu przeciwnika do parteru, unieruchomieniu go i wykonaniu techniki kończącej - dźwigni bądź duszenia, zmuszającej przeciwnika do poddania się, bądź pozbawiającej go przytomności. Zawodnicy brazylijskiego jiu-jitsu walczą w zwarciu, co dodatkowo utrudnia ich przeciwnikom wykonywanie uderzeń.
Brazylijskie jiu-jitsu opiera się na chwytach. Dominują tu dźwignie, duszenia oraz inne techniki unieruchamiania przeciwnika. Uderzeń się nie stosuje. Ćwiczą je jednak zawodnicy przygotowujący się do turniejów mieszanych sztuk walki. Stosuje się też rzuty mające na celu sprowadzenie przeciwnika do parteru. Chwyty w parterze często wykonuje się nogami poprzez zahaczenie lub objęcie części ciała przeciwnika. Jednym z elementów charakterystycznych dla brazylijskiego jiu-jitsu jest tzw. garda. Garda polega na objęciu nogami przeciwnika stojącego lub klęczącego przez zawodnika leżącego. Stosuje się też tzw. dosiad, który polega na siedzeniu okrakiem na leżącym przeciwniku.
Brazylijskie jiu-jitsu opiera się na chwytach, koncentruje się więc na walce z jednym nieuzbrojonym przeciwnikiem. Przydaje się, gdy zachodzi potrzeba unieruchomienia przeciwnika i pokonania go bez wyrządzenia mu poważnego uszczerbku na zdrowiu (duszenia, dźwignie). BJJ cały czas się rozwija i dostosowuje do realiów dzisiejszych zagrożeń. System opracowany przez Graciech powstał również z myślą o samoobronie. Nie ogranicza się jedynie do chwytów i dźwigni w parterze, ale przygotowuje też do obrony przeciwko uderzeniom ostrymi narzędziami (walory tego systemu doceniła policja i wojsko). Jednakże zawodnicy ćwiczący pod kątem rywalizacji sportowej nie ćwiczą pewnych technik, które, choć brutalne (np. kopnięcie w krocze, cios w oczy, ciosy kantem dłoni), znajdują zastosowanie w samoobronie. Nie trenują też walki z wieloma przeciwnikami.
Brazylijskie ju-jitsu zawdzięcza swą obecną popularność kilku czynnikom. Ważną rolę odegrała skuteczność zawodników tej dyscypliny w turniejach MMA. Ponadto brazylijskie jiu-jitsu nie kultywuje wschodniej tradycji ani ceremoniału, przyciągając tym samym osoby, które nie są nimi zainteresowane.
